Tarım İşletmesi Kavramının Hukuki ve Ekonomik Tanımları Arasındaki Uyumsuzluğun Tarımsal Yapıya Yönelik Kamu Politikalarına Etkisi Üzerine Bir Değerlendirme

Öz

Tarım sektörü, bir ülke ekonomisinin temel sektörlerinden biri olmasının yanı sıra, gıda arzı güvenliğini sağlamaya yönelik stratejik bir rol üstlenmektedir. Bu nedenle tarım, kamu politikalarının odak noktalarından biri olarak karşımıza çıkmakta ve ulusal öncelikler arasında önemli bir yer tutmaktadır. Ancak tarımın kendine has özelliklerinden kaynaklanan kırılgan yapısı, sektörü korumaya yönelik özel düzenlemelerin yapılmasını zorunlu kılmaktadır. Bu düzenlemelerin en önemli amaçları arasında ise tarım işletmelerinin bütünlüğünü ve sürdürülebilirliğini sağlamak yer almaktadır. Türkiye’de de bu amaç çerçevesinde gelişim gösteren bir yasal altyapının bulunduğu söylenebilir. Ancak, bu yasal altyapı kapsamındaki hukuk normlarında, tarım işletmesi kavramının ekonomi biliminin verileriyle uyumlu bir şekilde tanımlanmadığı görülmektedir. Ayrıca, farklı yasal düzenlemelerdeki tanımlar arasında da tutarlılık bulunmamaktadır. Bu çalışmada, tarım işletmesi kavramının Türk hukukundaki görünümünün ekonomi bilimindeki işletme tanımını tam olarak yansıtmamasının tarım sektörüne yönelik kamu politikalarına etkisinin değerlendirilmesi amaçlanmaktadır. Bu amaç doğrultusunda çalışma kapsamında, Türk hukukunda tarım işletmelerinin korunmasına yönelik yasal düzenlemeler incelenmiş ve bu yasal düzenlemelerdeki işletme tanımlamalarındaki tutarsızlıklar tespit edilmiştir. Çalışma neticesinde, tarım işletmesi kavramının Türk hukukundaki mevcut görünümünün, tarımsal yapıya yönelik politikaların başarı şansını düşürdüğü ve uygulanmasını zorlaştırdığı sonucuna ulaşılmıştır.